Wat voor vleesch heb jij in de kuip?

Vorige week enorm in de media: bewerkt vlees is kankerverwekkend. Je zou er haast bang van worden. Want is dat ook zo?

Maar welk vlees mag dan wel, hoeveel en wat kun je dan nog wel of niet eten? En over het geheel,
hoe schadelijk is het nu echt?

Je wordt er naar van als je in de supermarkt loopt. Waar je kijkt, zie je producten waarvan je weet dat je er kanker van kunt krijgen, light producten, snacks, alcohol... en nu kun je weer geen ham op brood doen, daar krijg je darmkanker van.

Voer voor alle foodies die de gluten laten staan, geen koolhydraten eten...

Het is echt niet zo dat je direct kanker krijgt als je een keer rood vlees of een worstje van de bbq eet.
Sterker nog, in ons voedingspatroon is vlees ook een belangrijke leverancier van bijvoorbeeld vitamine B12.

De cijfers geven aan dat als de analyse van de International Agency of Research into Cancer (IARC) helemaal klopt, er mogelijk van de hele risicogroep (de heel veel vleeseters), 10 mensen meer kans hebben op het ontwikkelen van darmkanker.

Je kunt het eten van vleeswaren niet vergelijken met het gevaar van asbest of roken.

Maar als je structureel in je leven minder vlees eet, heb je minder kans om darmkanker te ontwikkelen.
Een dagje vleesloos is geen slecht idee; waar het wel om gaat is hoeveel, wat en hoe vaak.

Dus at je elke dag leverworst, cervelaat en ham op brood, dan kun je daar beter eens mee afwisselen.
Kies bijvoorbeeld eens voor een groetenspread als hummus, gekookt eitje, vis, groenten of wit vlees als kip of kalkoen.

Goed voor je gezondheid en beter voor je gewicht. En weet dat je per dag aan een totaal van 100 gr vlees/vleeswaren meer dan genoeg hebt!

Kies je altijd voor biologisch, geeft het in dit geval geen beter resultaat. Het gaat erom dat het bewerkt vlees is en dat is biologische ham, smeerworst enz. ook.

Maar als je volgende keer gezellig met je vrienden aan een glaasje wijn, met een borrelnootje in je hand,
vertelt dat je bang bent voor vlees...

No pain, no gain

Dit geld voor alle cliënten in mijn praktijk, maar in het bijzonder de mensen die ik begeleid met een verstandelijke handicap. Dit is een langdurig en geduldig proces, want voor ons is het al moeilijk om gezonde keuzes te maken.

In een wereld waar de chips ons naar de kast lokken, de bonbons ons wel van die luie stoel halen, de drop ons roept en de gebakjes om de hoek loeren. Kan je nagaan hoe het is het voor iemand die een stuk minder sterk in zijn schoenen staat, het is haast een onbegonnen zaak.

Haast hoor, door te blijven doorzetten, aandacht besteden en erop terug te komen, worden er echt successen geboekt. Het is niet alleen een lastig proces voor de betrokkene zelf, maar de hele woon en werk omgeving moet alert gemaakt worden. Dus is er regelmatig contact met ouders en begeleiding. Nu wordt inmiddels ook door de begeleiding op de woon en werklocatie meegedacht, maar als je dan zakgeld krijgt is dat pak koekjes wel heel erg lekker.....

Ik mag dan ook wel zeggen dat ik bijzonder trots op 'mijn' meiden ben. Er zijn er twee rond de 15 kilo afgevallen en  houden dit ook al een paar jaar vol. Ja, daar ben ik dan ook al een paar jaar bij betrokken. Bij anderen is het een nog moeizamer proces, maar ook daar gaat het langzaam, maar zeker! 

Gezond leven, gezond zijn

Wat houdt dat nu eigenlijk in? Voor iedereen is dat anders. De één sport zich suf, de ander heeft een bloedhekel aan sporten, maar wandelt. Weer een ander zorgt voor rust in zichzelf en de omgeving. De volgende besteedt veel tijd en aandacht aan wat er gegeten wordt en waar het vandaan komt. Het gaat er uiteindelijk om dat je goed voor jezelf zorgt.

En wat denk jij?
Ach, het geeft toch niet dat ik (wat) te dik ben… Ja, het kost wat meer moeite om boven te komen… ben wel snel buiten adem. Mijn kinderen vermaken zichzelf wel… Ik ben zo moe de laatste tijd en ik heb geen fut meer… maar ik hoef toch niet als een model uit te zien, die zijn zo mager.
Het lukt mij toch niet. Iedereen zegt dat ik er nog prima uit zie! Herken je ze? Deze gedachten en opmerkingen over jezelf of misschien zelfs over een ander?

Heus?
Is dat nu echt zo? Vind je het echt niet erg jammer dat je niet met je kinderen kunt ravotten en spelen? Of je er de fut niet meer voor hebt om iets leuks te ondernemen en daar wat moeite voor te doen?
Het heeft niet alleen zijn weerslag thuis, ook in het sociale leven en op het werk! En dan ben je ineens in die welbekende vicieuze cirkel terechtgekomen. Daar moet je zien uit te komen of sterker nog... voorkomen dat je er ooit in terechtkomt.

Hoe doe je dat dan?
Dat is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan. Ik snap best dat het niet voor iedereen zo simpel is om gezond te eten, te bewegen en te leven. Het zal iedere keer weer een keuze zijn en ook vaak niet de makkelijkste, leukste, 'gezelligste' keuze.
Ik heb overigens een allergie tegen het woord 'gezellig' gekregen... iedere keer als iemand iets 'gezelligs' wil doen, is dat bijna altijd iets wat niet zo best voor je gezondheid is. Maar misschien ben ik de enige die hier weleens de kriebels van krijgt.

Jij zult zelf de stap moeten zetten en daarvoor moet het roer om en dat is best wel lastig. Investeren in jezelf voor je gezondheid, dit is je eigen verantwoording! Maar, als je hulp nodig hebt, weet je me te vinden.